Europa der Volkeren (EUVO): 40 jaar toepassing

Op heden 23 maart 2024 is EUVO jarig en vierden we dit in Sint-Jan-ter Biezen (gehucht van Poperinge). Helemaal in overeenstemming met de no-nonsense werking van de organisatie werd dit een piëteitsvolle samenkomst van vrienden en sympathisanten, en werd Cyriel Moeyaert als inspirator herdacht .

Daartoe werd samengekomen in het karakteristieke kerkje van Sint-Jan-ter-Biezen waar de misviering als herdenking werd gecelebreerd door Wim Seynaeve, pastoor van de Sint-Bertinus-parochie in Poperinge. Hierna begaven de genodigden zich naar de verbruikzaal van de afspanning “De Strooien Hen” waar uitgebreid werd getafeld na een geslaagde receptie, waar verschillende bekenden, waaronder de Voorzitter Karel Appelmans, praktisch organisator Edgard Stubbe, rasinterviewer van Frans-Vlamingen Mark Ingelaere, en Wido Bourel, auteur van verschillende werken over Frans Vlaanderen hadden plaatsgenomen naast de talrijk opgekomen vrienden van de organisatie. Helaas kon onze Vlako voorzitter Alex Decadt wegens ziekte niet aanwezig zijn, maar hij zond een viertal kernleden van Vlako, die hem op waardige wijze vervingen.

Vervolgens eiste Wido Bourel de aandacht van de aanwezigen op met een boeiende uiteenzetting over zijn nieuwste boek “Frans en toch Vlaams”, werd een pleiade van Vlaamse naamborden die Euvo kundig had geplaatst op scherm geprojecteerd, en kwam het tot een zangstonde van populaire Vlaamse liederen. Professor Evrard liet zich onbetuigd met een gloedvolle toespraak in de geest van zijn honderdste levensjaar met een volkomen terechte oproep tot het bevechten van de eindfase van de Vlaamse ontvoogding.

Na de huldiging van Karel Appelmans – als voorzitter van Euvo ook de bezieler van het initiatief – werden de kelen geschraapt voor de aanhef van het repertorium van de officiële volksliederen van de bevriende naties, en besloten met een schallende Vlaamse leeuw.

Bezield en tevreden keerden de deelnemers aan deze viering huiswaarts met de gedachte dat de vernieuwing en verjonging hoop bracht om het uiterst zinvolle pionierswerk van Euvo verder te zetten en op deze wijze Zuid-West-Vlaanderen cultureel blijvend als erfgoed te claimen.

Patrick Proot-verslaggever