Hij is 12 jaar mijn kleinzoon die ik ging halen voor een familielunchke.

Ik vroeg hem wat hem zoal bezig hield.

Dat bleek angst voor oorlog.

Had hij op het nieuws gehoord van een leidinggevende van het leger; dat onze grenzen bedreigd werden en ons leger onderbemand was …

Gevaar dreigt werkelijk.

Reeds enkele weken tracht men via verschillende kanalen deze angstaanjagende boodschap onder de bevolking te verspreiden.

Er was zelfs sprake dat iedereen maar reservist moest worden.

Is men op zoek naar een gemeenschappelijke externe vijand om de aandacht af te leiden van de rampzalige financiële, sociale, communautaire situatie in dit land?

Dat alles in het vooruitzicht van de verkiezingen.

En tja de Europese grenzen zijn uiteraard ook bedreigd.

Er zijn dan ook tevens Europese verkiezingen.

Boodschap: “Kies voor stabiliteit, verenig u rond ons bestaande project, waag u niet aan politieke avonturen, alleen stabiliteit kan ons redden”.

Dit lijkt zo’n doorzichtige manipulatie dat je er zou aan twijfelen dat het dat werkelijk is, omdat ze ons zo flagrant voor dommerikken verslijt.

Mogen wij onszelf nog zijn, mag men ons zomaar angst aanpraten? Dit lijkt misdadig om kinderen en om ook zeer veel volwassenen aldus de schrik op het lijf te jagen.

Dit heeft alles met zelfbeschikking te maken, respect voor elk individu, zorgzaamheid.

Het valt te betreuren, trachtte ik mijn kleinzoon duidelijk te maken.

Zal hij met tanks en geweren voor ogen straks de slaap aanvatten?