Nog 9,5 maand en het is zo ver.

Velen koesteren de hoop dat de mensen alle politieke onzin van de voorbije 4 jaar tegen 9 juni ’24 zullen vergeten zijn.

Velen vrezen dat de mensen zullen trappen in loze verkiezingsbeloften.

Maar hopen en vrezen staan niet in ons woordenboek.

Hopen brengt niets concreets aan en je maakt je totaal afhankelijk van externe toevalligheden. Je drijft mee op het kabbelend riviertje zonder ook maar te weten waar je uitkomt.

Vrees werkt verlammend en brengt geen morzel grond aan de dijk.

Maar doen, zeggen, informeren, duiden, de mensen bewust maken van de wijze waarop ze bij de neus geleid worden, de speelbal zijn in politieke spelletjes. Dat is andere koek.

M.a.w. die vlam wakende houden, het geheugen alert houden, zodat we NOOIT meer in dergelijk mensonwaardig beleid belanden.

Daarom, geef de vlam door, houd het vuur brandend.

Het vuur dat aanzet tot grootse daden in het belang van onze Vlaamse rechten, zodat we zelf kunnen beslissen in welke richting wij willen verder gaan.

Dank om door te geven, ons te vermenigvuldigen.